بنیتو موسولینی به عنوان رومه نگار و منشور ی ی نام اولیه را برای خود به وجود آورد. یک ضد انفجار سرسخت ، یکی از هدفهای مکرر وی ، کلیسای کاتولیک بود ، که وی در مقالات ، مقاله ها و حتی رمان های عجیب و غریب سال 1910 به نمایش درآمدی رسوا بین یک کاردینال 17 قرن و معشوقه ننگ وی پرداخت.
ریشه های رادیکال موسولینی عمیق شد
موسولینی در سال 1883 به دنیا آمد ، فرزند مدرس مدرسه و آهنگر است. در حالی که مادرش مذهبی بود ، پدرش دیدگاههای ضد مذهبی شدیدی را ابراز می کرد که بعداً موسولینی ترومپت خواهد کرد. موسولینی در منطقه ای در شمال ایتالیا بزرگ شد که کانون مخالفان چپ بود ، و پدرش در اوقات فراغت یک رومه نگار رادیکال بود که پسرش را می خواند آثاری مانند ویسور هوگو لس Misérables.
یک جوان مشکل ساز با سابقه حوادث خشن ، موسولینی نیز خواننده و دانش آموز مشتاق بود. او مدت کوتاهی به عنوان معلم کار کرد اما به دلیل یک رابطه و درگیری مداوم با والدین دانش آموزان ، شغل خود را از دست داد. فقط 19 سال سن داشت ، مرد جوان بی قرار به سوئیس نقل مکان کرد و در آنجا در خواب در پارک ها خوابید و هنگامی که برای اولین بار دستگیر شد (اما مطمئناً آخرین نیست) ، بار دیگر با اجرای قانون روبرو شد.
او نویسنده پرکاری شد
پس از ردپای پدر ، موسولینی به رومه نگاری روی آورد. وی شروع به ارسال قطعات به یک رومه سوسیالیستی به ایتالیایی مستقر در سوئیس با عنوان آینده کارگران کرد. مقالات وی محبوبیت زیادی پیدا کرد و منبع عادی درآمد برای وی فراهم کرد. او همچنین این زمان را برای ادامه تحصیلات خود صرف می کند ، خواندن آثاری از فیلسوفان و نظریه پردازان ی از جمله امانوئل کانت ، جورج هگل و فردریش نیچه.
موسولینی بار دیگر که تأثیر پدرش را نشان داد ، جزوه ضد را با عنوان "انسان و الوهیت: خدا وجود ندارد" در سال 1904 منتشر کرد ، که در آن مسیحیت را مسخره می کرد. تمایل او به بازی کردن یک تحریک کننده پرداخت شد. در عرض چند سال نفوذ او گسترش می یابد ، و از وی خواسته شد تا مقالات سوسیالیستی را تا دورتر از نیویورک بنویسد. بیماری و مرگ مادر وی باعث شد موسولینی در سال 1904 به ایتالیا برگردد اما نتوانست نوشتن او را متوقف کند. وی علاوه بر رومه نگاری ی ، به شعر ، جزوه های کوتاه و مقاله پرداخت ، از جمله یک اثر در مورد نیچه ، که به گفته موسولینی تأثیر عمیقی بر وی داشت.
نوشتن بنیتو موسولینی
عکس: بیلدون بیلد / بیلشتین از طریق گتی ایماژ
تنها رمان موسولینی شامل بسیاری از مضامین مورد علاقه وی بود.
پس از ترک یکبار دیگر ایتالیا ، موسولینی در ترنت ، سپس تحت کنترل امپراطوری اترو-مجارستان ، اما با یک جامعه بزرگ سابق ایتالیایی مستقر شد. او به عنوان دبیر اتحادیه صنفی محلی فعالیت می کرد ، اما نامه تحریک آمیز وی برای مقاله سوسیالیستی ایل پوولو باعث شد او به ایتالیا برگردد. اما او رابطه خود را با مقاله ادامه داد ، که شروع به انتشار اقساط سریال و سریالی از آخرین کار خود کرد.
بعداً موسولینی ادعا می کند که فرضیه معشوقه کاردینال را بر اساس وقایع واقعی بنا نهاده است. شب هنگام عجولانه مشغول نوشتن بود ، زیرا او صفحات زیادی را برای پول نقد مورد نیاز خود خفه می کرد ، موسولینی یک رابطه غیرقانونی را بین یک کاردینال قرن 17th ترنت و معشوقه اش ، کلودیا به تصویر می کشد. ماجرا عمومی می شود و وقتی پاپ از اجازه کاردینال برای ازدواج امتناع می ورزد ، مجموعه ای از پیچ های توطئه خواهرزاده خود را (و تنها وارث) مرده می گذارند ، معشوقه وی پس از جرقه زدن به پیشرفت های یک نجیب زرنگ و کاردینال ویران شده و به تنهایی مسموم می شود. .
در این میان ، موسولینی در یک قرن قرن چهره های مذهبی کاتولیک رفتار بدی دارد ، شامل خانواده های مخفی ، ازدواج های غیرمجاز و اتهامات همجنسگرایی است. موضوع و زبان صریح این کتاب ممکن است برای چشمان مدرن خیلی تکان دهنده نباشد ، اما مطمئناً پرده ای است ، با صحنه هایی که خودبازی می کند ، خودیی و حتی تخیل های جنسی. بین ژانویه و مه 1910 منتشر شد ، ثابت کرد که به طور خلاصه در بین خوانندگان ایتالیایی بسیار محبوب است ، به ویژه که ستاره ی و رومه نگاری موسولینی در حال ظهور بود.
تا سال 1912 ، او مدیر اجرایی حزب سوسیالیست ایتالیا و سردبیر بزرگترین رومه سوسیالیستی آن شد. وی گردش خون خود را با برادرهای رادیکال خود در برابر امپریالیسم ، سرمایه داری و البته مذهب منتشر کرد - انتشار زندگینامه ای از جان هوس ، شهید مخالف مذهبی چک قرن پانزدهم که در کلیسای کاتولیک در معرض خطر قرار گرفت. او تا آخر عمر به عنوان نویسنده باقی می ماند و سرانجام آثارش بیش از 54 جلد مطالب مکتوب را شامل می شود.
رمان بنیتو موسولینی ، "معشوقه کاردینال"
"معشوقه کاردینال" یک بررسی وحشیانه دریافت کرد
تقریباً دو دهه بعد از نگارش این کتاب تا سال 1928 به انگلیسی ترجمه نشده بود. در آن زمان ، موسولینی ایده های سوسیالیستی اولیه خود را به دلیل شکل ناخوشایند ، شجاعانه و اغلب خشونت آمیز ناسیونالیسم رها کرده بود. پس از چندین سال افزایش تنش ها و تهدیدها ، فاشیست های ایتالیایی وی در سال 1922 قدرت را به دست گرفتند و موسولینی نخست وزیر شد و کنترل تمامیت خواهی کشور را برقرار کرد.
درباره این سایت