بازیگر و کمدین ادی مورفی به عنوان یک نوجوان شروع به کار استندپ کرد. او به یکی از بازیگران محبوب 'Saturday Night Live' بدل شد و در چندین بازدید از گیشه بازیگری کرد.
ادی مورفی کیست؟
ادی مورفی در نوجوانی کار کمدی استندپ را شروع کرد و بعداً به بازیگران Saturday Night Live پیوست. در سن 21 سالگی ، مورفی در 48 ساعت با نیک نولت همبازی شد و وی با موفقیت در بوکس آفیس با مکان های معاملاتی ، بورلی هی پلیس ، آمدن به آمریکا ، استاد نجیب و شرک ادامه یافت. وی همچنان در بسیاری از فیلم ها از جمله کمدی ، درام و فیلم های خانوادگی ستاره می کند.
اوایل زندگی
ادی ریگان مورفی در 3 آوریل 1961 در بروکلین نیویورک به دنیا آمد. او سالهای ابتدایی خود را در پروژه های بوشویک به همراه پدرش ، چار ، افسر پلیس نیویورک و کمدین آماتور ، مادرش لیلیان ، یک اپراتور تلفن و برادرش چار گذراند. والدینش وقتی سه ساله بودند طلاق گرفتند. پنج سال بعد ، پدرش درگذشت و مادرش برای مدت طولانی وارد بیمارستان شد.
هنگامی که مورفی نه ساله بود ، مادرش با ورنون لینچ ، پیشکسوت در کارخانه بستنی سازی برایر ازدواج کرد ، و خانواده به حومه عمدتاً آفریقای آمریکایی روزولت ، لانگ آیلند نقل مکان کردند. مورفی تماشای تلویزیون زیادی در حال رشد است و مهارت فوق العاده ای برای برداشت ها ایجاد کرده و شخصیت هایی همچون Bugs Bunny ، Bullwinkle و Sylvester the Cat را انجام داده است. مورفی بعدا گفت: "مادرم می گوید من هرگز با صدای خودم صحبت نکرده ام."
اگرچه او هرگز دانش آموز اختصاصی نبود ، مورفی برای چابکی کلامی خود در مدرسه کلاس ، یک مجمع عالی پیدا کرد و در بازی محبوب "رده بندی" - تجارت توهین های شوخ با همکلاسی ها - عالی بود. میزبان یک نمایش استعدادیابی در مرکز جوانان روزولت در سن 15 سالگی ، مورفی مخاطبان جوان خود را با جعل هویت از آل گرین خوشحال کرد. این موفقیت اولیه اشتیاق به نمایش را نادیده گرفت و مورفی پس از مدرسه کار خود را روی برنامه های کمدی شروع کرد و استندآپ را در میله های محلی ، کلوپ ها و "نمایش های گونگ" اجرا کرد. با این حال ، کار مدرسه او متحمل شد و مورفی مجبور شد در نتیجه کلاس 10 را تکرار کند.
وی با دو برابر شدن در کلاسها و حضور در مدرسه تابستانی و شبانه ، او تنها چند ماه با تأخیر فارغ التحصیل شد. مورفی در کلاس فارغ التحصیلی خود به "محبوب ترین" پسر رای داده شد. برنامه شغلی اعلام شده وی: کمدین.
جریان اصلی موفقیت ، عضو بازیگران 'SNL'
در پاسخ به خواسته های مادرش ، مورفی پس از دبیرستان در کالج جامعه ناسائو ثبت نام کرد و به طور پاره وقت به عنوان منشی فروشگاه کفش کار کرد. وی همچنان به فعالیت خود در کلوپ های محلی پرداخت و سرانجام راه خود را در چنین مکان هایی در نیویورک سیتی مانند کمیک استریپ انجام داد و خودش را به عنوان شاگرد کمدین بزرگ ریچارد پریور معرفی کرد.
اگرچه کارهای روزمره و بی پروا او شبیه به بت او بود ، مورفی از نوشیدن ، سیگار کشیدن و مواد مخدر دور ماند و بعداً به باربارا والتز اعلام کرد ، "لازم نیست که کوکائین بخورم تا من را خنده دار کند."
هنگامی که مورفی فهمید که تهیه کنندگان نمایش کمدی محبوب اواخر شب ، Saturday Night Live ، برای فصل 1980-81 به دنبال یک بازیگر سیاه بودند ، او از این فرصت پرید. او شش بار استیضاح این قسمت را انجام داد و سرانجام جایی را به عنوان اضافی در این نمایش کسب کرد.
مورفی در طول فصل به طور پراکنده ظاهر شد ، تا اینکه یک شب سرنوشت ساز وقتی که تولید کنندگان متوجه شدند چهار دقیقه از پخش وقت باقی مانده است و هیچ ماده ای ندارد. آنها مورفی را جلوی دوربین هل دادند و به او گفتند که روال ایستادن خود را انجام دهد. عملکرد بداهه او توسط رولینگ استون "استادانه" خوانده شد و مورفی تنها یکی از دو عضو بازیگران شد (به همراه جو پیسکوپو) درخواست بازگشت به فصل بعد را داد.
مورفی قوی ترین حضور طنز در Saturday Night Live شد ، و شخصیت هایی به یاد ماندنی مانند Mister Robinson ، نسخه شهری از Mister Rogers TV ایجاد کرد. نسخه قدیمی تر از شخصیت کوچک Rascals ، گندم سیاه. و یک محکوم و شاعر بی سواد به نام Tyrone Green. وی همچنین به جعل هویت های ماهرانه خود ادامه داد و بیل کاسبی ، محمدعلی ، جیمز براون ، جری لوئیس و استیوی واندر را به لیست کارنامه خود اضافه کرد. مورفی انتقاداتی را برای توصیفات طنز خود بر اساس کلیشه های سیاه دریافت کرد. وی با دفاع از اجراهای خود ادعا کرد که شخصیت های او خیلی پوچ و انتزاعی هستند تا جدی گرفته شوند.
فیلم ها
'48 ساعت '
در سال 1982 ، مورفی نامزد گرمی برای یک آلبوم زنده از استندآپ تازه به نام ادی مورفی: کمدین دریافت کرد. این آلبوم سرانجام طلا گرفت. در همان سال ، در سن 21 سالگی ، او همچنین اولین نقش اصلی تصویربرداری اصلی خود را در کنار نیک نولت در 48 ساعت به زمین نشست. وی با اعتماد به نفس و نبوغ به این نقش نزدیک شد و کارگردان والتر هیل را متقاعد کرد که برخی از گفتگوها را با یک گوینده سیاه تر به تصویر بکشد. عملکرد جذاب و الهام بخش او به عنوان محکوم سریع صحبت این فیلم را به سرقت برد و 48 ساعت در هفته اول خود بیش از 5 میلیون دلار درآمد کسب کرد.
درباره این سایت